بسم الله الرحمن الرحیم
بیش از هر چیز این بستگی به نوع حمله ما دارد. اگر ما از آن دستهای هستیم که پیش از حمله، یک استرس فوق العاده را تجربه میکنیم و به عبارت دیگر این یک عامل بیرونی است که ما را به داخل حملات پانیک هل میدهد معمولاً به صورت ناخودآگاه به سراغ آموختن روشهایی میرویم که با کمک آنها میتوانیم استرسمان را کنترل کنیم، چیزهایی مثل مدیتیشن یا یوگا. متأسفانه باید بگویم که در بیشتر اوقات این کلاسها به شما جواب نداده و تأثیری در میزان وقوع حملات بعدی پانیک در شما ندارند. زیرا در بیشتر اوقات شما نمیتوانید هیچ پیش گویی درباره آن که حمله بعدی در چه زمان یا مکانی به وقوع میپیوندد داشته باشید. پزشکان نیز به طور معمول درمان یا دارویی خاصی را در این رابطه برایتان تجویز نمیکنند مگر این که تعداد حملات شما بالا و البته این حملات برای شما ناتوان کننده باشد. اما شیوه واکنش شما در زمان بروز حملات میتواند به شما کمک کند تا از وقوع واکنشهای عصبی غیر قابل کنترل جلوگیری به عمل آورید. ما سعی میکنیم درباره راهی با شما صحبت کنیم که کمکتان میکند تا با ترسها روبرو شده و آنها را شکست دهید.
قبل از هر چیز و البته پیش از وقوع حملات بدانید که حملات پانیک هیچ آسیبی به شما نخواهند رساند. در جلسات درمانی به مراجعین گفته میشود که اگر چه حملات پانیک ناراحت کننده و البته آزار دهنده هستند اما در حقیقت هیچ خطری را برای بیماران ایجاد نمیکنند.
دوم این که باید از کمک نزدیکانتان استفاده کنید. اگر احتمال میدهید که بدون هیچ دلیل خاصی دچار حملات پانیک میشوید اجازه بدهید که خانواده، دوستان و حتی همکاران مورد اطمینان از بیماری شما و البته علایمش اطلاع داشته باشند. در این صورت اگر در هنگام وقوع حملات در کنارتان باشند میتوانند به شما قوت قلب داده و در عبور از حملات یاریتان کنند.
سوم؛ شما میتوانید با پزشک خود صحبت کیند و از او بخواهد که برایتان از داروهای بنزودیازپین نسخهای بنویسید. شما میتوانید این قرصها را همراه داشته باشید و وقتی احساس کردید پانیک نزدیک است از آنها استفاده کنید.
بنزودیازپینها در عرض چند دقیقه می توانند که میزان فعالیت نوروترانسمیتری در مغز را به نام گاما بوتیریک اسید (gaba) افزایش دهند. این نوروترانسمیتر در مغز شما اثر آرامش بخش خوبی را به جا میگذارد. البته این داروها برای کسانی که به مدت طولانی با این گونه حملهها دست به گریبانند انتخاب مناسبی نیست، زیرا که میتواند باعث اعتیاد آنها شود. بنزودیازپینها برای افرادی مناسب است که تعداد حملاتشان کم است. شاید باورکردنی نباشد اما گاهی اوقات اطمینان بیمار به این که یک ورق قرص در جیبش دارد میتواند به طور کلی از بروز حمله پانیک جلوگیری میکند.
در صورت وقوع حمله سریع بنشینید تا دیگر ترسی از افتادن نداشته باشید. بعد از این عضلات ساق پا، دست و شکمتان را سفت کنید. این کار باعث میشود تا خون بدن شما به سمت سرتان جریان بیابد و البته این جریان از بیهوشی شدن شما جلوگیری میکند.
سعی کنید فکرتان را از وقوع حمله منصرف کنید. در مقابل یورش افکار منفی سعی کنید به سراغ کارهای ساده و راحت بروید. میتوانید تنها سکوت کنید و بنشینید و یا این که به سراغ تماشای تلویزیون بروید. شاید به نظرتان خنده دار برسد اما میتوانید اتاقتان را مرتب کنید. درست شنیدید. به سراغ کمد لباسها بروید و بعد هم سری به میزتان بزنید. حتماً چیزی برای منظم کردن وجود دارد.
در نهایت هنوز هم امکان رفتن به بیمارستان وجود دارد. اگر نمیتوانید هیچ کمکی به خودتان بکنید و باز هم احساس یک حمله قلبی و یا سکته را دارید به اطرافیان بگویید که شما را به اورژانس برسانند. آن جا حتماً دکتری را پیدا خواهید کرد که برایتان داروهای اضطراب را نسخه کند و البته که این ممکن است باعث آرام شدن شما شود.
وقتی که حمله تان تمام شد، واقعاً آن را تمام شده بدانید. این امر طبیعی است که شما برای یک تا دو روز احتیاج به استراحت داشته باشید و علاقه مند نباشید تا دوباره به همان محل یا موقعیتی بازگردید که در آن حمله اتفاق افتاده است، اما اگر این وضعیت بیشتر از 3 روز طول بکشد آن وقت است که باید به یک روان پزشک مراجعه کنید تا به شما برای وفق یافتن با شرایط کمک کند.
گاهی اوقات حملههای پانیک به یک یا دو حمله خلاصه نیم شوند و در فرد همیشه ترسی از وقوع دوباره این حملات وجود دارد این ترس میتواند حتی فرد را از فعالیتهای عادی روزانهاش محروم کند. دانشمندان معتقدند که این حالت در اثر یک کمبود ارثی سروتونین در مغز بیمار اتفاق میافتد.
سروتونین یک ماده شیمیایی عادی مغز انسان است که باعث میشود تا یک فرد خلق ثابتی داشته و البته احساس خوبی داشته باشد. در حدود چهار سال پیش محققان دریافتند که بیماران پانیک تا حدود 30 درصد از مردم عادی دچار نوعی کمبود در رسپتور خاصی برای سروتونین هستند.
حملات پانیک اگرچه ناتوان کننده هستند. اما از سوی دیگر یکی از درمان پذیرترین بیماریهای روانی نیز هستند. درمان شناختی به تنهایی و یا همراه با داروهای ضد افسردگی میتواند در 70 تا 90 درصد از بیماران به کاهش و یا جلوگیری کامل از وقوع حملات پانیم بیانجامد، اتفاقی که در طول چند هفته تا چند ماه اتفاق میافتد.